19. yüzyılda, petrol endüstrisinin kuvvetli gelişimi ile, petrokimya teknolojisinin gelişimi esas olarak büyük ölçekli ve entegre gelişmede, yani depolama tankı kapasitesindeki artış ve çeşitli depolama yöntemlerinin ortaya çıkması, bu nedenle depolama tanklarının güvenliği giderek daha önemli hale geldi.
Yağ ve yağ tanklarında depolanan ürünler yanıcı, patlayıcı, buharlaştırılması kolay, statik elektrik üretilmesi kolay, ısıtıldığında genişlemesi kolay, akışı ve yayılması kolay ve su üzerinde yüzebilir ve yangın ve patlama olasılığı yüksektir.
Bir yangının sonuçları çok ciddidir ve neden olan kayıplar ve mülk kayıpları çok büyüktür.
Bu bağlamda, tüm ülkeler yangın güvenliğine büyük önem vermektedir. Petrol ve ürün yangınlarının özellikleri nedeniyle, geleneksel yangın söndürme maddeleri suyu onlara karşı güçsüzdür. Bilim adamları, 19. yüzyılın sonundan beri sıvı yanıcı yangınları söndürmek için yöntemler ve yangın söndürme ajanları geliştirmeye kararlıdırlar. Bunu kesin olarak buldularköpük konsantresisu ile karıştırılır, yoğun köpük üretebilir. Bu köpükler, sabah sisi kadar hafif, havayı izole etmek için huzursuz yağ yüzeyini nazikçe kaplayabilir ve ayrıca sıçrayan alevleri inatla sarabilir.
Aşağıdakiler, B Sınıfı köpük söndürme maddelerinin geliştirilmesinin kısa bir geçmişidir:
